موسیقی جامعه را مهربان‌تر می‌کند
«موسیقی بی‌کلام برای هر کس معنای متفاوتی دارد، ممکن است وقتی که مخاطبان به آوای سازها گوش می‌سپارند، یک نفر از ویولن خوشش بیاید و فرد دیگری از سازهای بادی و به فراخور حس و حالی که دارند درک متفاوتی از آن موسیقی داشته باشند. ولی زمانی که موسیقی باکلام است، محوریت کار کلام می‌شود و مخاطب با توجه به متن کلام و مفهوم مورد نظر شاعر پیش خواهد رفت.»
بخشی از صحبت‌های کیوان ساکت که در مصاحبه با ایسنا عنوان شده است.
این نوازنده و آهنگساز قرار است ۲۲ و ۲۳ آبان ماه به عنوان سولیست تار و سه‌تار همراه با ارکستر ملی، کنسرتی را با آهنگسازی خودش در تالار وحدت به روی صحنه ببرند.
این کنسرت به رهبری مهمان نصیر حیدریان با اجرای قطعاتی از جمله آرزوی بزرگ، رقص ایرانی، خاطره، رقص شیرازی، کرانه، شوق دیدار، غم وشادی، راپسودی چهارگاه، راز مهتاب، حرکت دائمی، مادر، چهارمضراب بیات شیراز، سرمست، سرمست، گفتگو، رقص گیلکی و رستاخیز برگزار خواهد شد.
به همین بهانه خبرنگار ایسنا گفت‌وگویی با کیوان ساکت داشته است که در ادامه می‌خوانید:
برداشت‌های متفاوت از موسیقی به فراخور درک مخاطب
در ابتدا از ساکت می‌خواهیم که توضیحاتی را درباره کنسرت پیش‌رو به ما ارائه دهد، می‌گوید: این کنسرت با آهنگسازی خود من برگزار خواهد شد؛ چراکه معمولا زمانی که قرار باشد در جایی ساز بزنم قطعات خودم یا بزرگان موسیقی ایران و جهان را می‌نوازم. به هر حال به دعوت بنیاد رودکی تصمیم گرفته شد یک کنسرت موسیقی بی‌کلام با محوریت تار و ارکستر ملی برگزار کنیم تا اتفاقی در ماه‌های پایانی سال ۹۸ باشد.
او ادامه می‌دهد: موسیقی بی‌کلام یکی از مهم‌ترین بخش‌های موسیقی هر قوم و ملت است؛ به همین دلیل آشنا کردن مردم با موسیقی بی‌کلام یک رسالت بزرگ است. کسانی که می‌توانند از موسیقی بی‌کلام لذت ببرند شاید از لحاظ اندیشه و درک هنری، جایگاه ویژه‌ای داشته باشند. به نظر من موسیقی بی‌کلام یکی از مهم‌ترین بخش‌های هنری موسیقی دنیا است و بزرگترین آثار ماندگار موسیقی جهان که در ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال گذشته توسط افرادی مانند باخ، موتسارت، بتهوون و... ساخته شده‌اند، بی‌کلام بوده‌اند.
این هنرمند می‌گوید که موسیقی با کلام هرچند خیلی زیبا و همه پسند است، ولی واسطه‌ای است بین موسیقی که اجازه نمی‌دهد شنونده بدون ترجمه در دریای بی‌کران نت‌ها شناور شود.
او تصریح می‌کند: زمانی که یک قطعه موسیقی بی‌کلام برای چند نفر پخش می‌شود، هرکس به فراخور درک و استنباطش از موسیقی، احساسی که حین گوش دادن به اثر دارد و روحیه خود، برداشت خاصی خواهد داشت. ولی زمانی که کلام روی موسیقی گذاشته می‌شود، شنوندگان را به یک سمت می‌برد؛ یعنی اگر کلام حماسی باشد، همه حماسی فکر خواهند کرد و اگر عاشقانه باشد، عاشقانه فکر خواهند کرد.
موسیقی را در مدرسه تدریس کنیم
او در بین صحبت‌های خود به این امر اشاره کرد که اصلی‌ترین هدف از برگزاری این کنسرت، رساندن موسیقی خوب به گوش مخاطب است. از او سوال می‌کنیم که برای آشنایی مردم با موسیقی خوب چه برنامه بلندمدتی را می‌توان در نظر گرفت؟
پاسخ می‌دهد: صدا و سیما و آموزش پرورش باید در این راستا با حضور کارشناسان برنامه‌های بلندمدت را برنامه‌ریزی کنند، به گونه‌ای که صدا و سیما مدام موسیقی خوب را پخش کند و آموزش و پرورش نیز درس موسیقی و سرود را از اول ابتدایی در مدارس قرار دهد تا کسانی هم که نمی‌خواهند موسیقیدان یا نوازنده شوند، با موسیقی آشنایی کافی داشته باشند. این امر همانند زمانی است که یک فردی می‌خواهد مهندسی یا پزشکی بخواند و باید در یک حدی زبان مادری خود را بلد باشد و یا یکسری کلیات و اصول آشنا باشد.
او ادامه می‌دهد: از لحاظ علمی اثبات شده است که آموزش موسیقی از کودکی و پافشاری کمتر بر دروسی که در آینده خیلی به کار دانش‌آموزان نمی‌آید، باعث خواهد شد تا جامعه آرام‌تر باشد و آمار جرم و بزه کاهش بیابد.
این موسیقیدان بیان می‌کند که حضور در گروه‌های موسیقی باعث می‌شود که فرد احترام گذاشتن به دیگران را یاد بگیرد؛ زیرا در یک گروه موسیقی گاهی باید متوقف شوند تا دیگر نوازندگان نقش خود را ایفا کنند. در چنین حالتی این فرد یاد خواهد گرفت تا در جامعه نیز به حقوق مادی و معنوی که برایش تعیین شده است، احترام بگذارد.
او ادامه می‌دهد: هر چقدر که یک فرد بیشتر به موسیقی بپردازد، این خصلت در او قوی‌تر خواهد شد.؛ به عنوان نمونه در ۱۰۰ سال اخیر که آمار جرم و بزه در سطح وسیعی در ایران افزایش یافته است، نام یک هنرمند واقعی و بزرگ موسیقی را در بین آن افراد نمی‌بینید؛ به همین دلیل جوامعی که این امر را فهمیده‌اند به آموزش و اشاعه موسیقی و هنر در سطح وسیع اهمیت می‌دهند.
ساکت باری دیگر تأکید می‌کند که موسیقی ناب نیاز به تربیت شنیداری دارد و اضافه می‌کند: اگر شما هر بلیط اپرا را یک میلیون تومان بفروشید و تالار وحدت پر شود، هزینه یک شب آن تأمین نخواهد شد؛ چراکه عوامل زیادی از جمله ارکستر، خوانندگان، کارگردان و ... برای ساخت برنامه یک شب از اپرا همکاری می‌کنند. ولی در تمام کشورهای دنیا مجانی اجرا می‌کنند و دولت‌ها هزینه آن را پرداخت می‌کنند؛ زیرا می‌خواهند مردم تربیت شنیداری پیدا کنند، جامعه مهربان‌تر شود و موسیقی را بشنوند.
