جدال قریب‌الوقوع آمریکا و مکزیک بر سر آب‌های مرزی

با رشد تقاضا و فشارهای زیست‌محیطی، تنش‌ها بر سر منابع آب در دهه‌های آینده افزایش خواهد یافت. برخلاف آب رودخانه «کلرادو» که تماما از ایالات متحده سرچشمه می‌گیرد، حوضه «ریوگراند» به‌طور مساوی در مناطق بین ایالات‌متحده و مکزیک، منشعب شده است. اگرچه مکزیک بسیار بیشتر از ایالات‌متحده به منابع آب تکیه دارد اما هر دو کشور نسبت به افزایش فشار کم آبی حساسند و این مسأله، محقق کردن تعهدات پیش‌بینی‌شده در معاهدات آب را برای مکزیک و ایالات متحده، دشوار می‌سازد.  ریو گراند چیزی بیش از یک رود اصلی است که در طول مرز مکزیک و تگزاس جریان دارد و به خلیج مکزیک می‌ریزد. قسمت‌های فوقانی آن تا شمال کلرادو می‌رسد، درحالی‌که قسمت اعظم حوضه آبگیر آن در ایالات متحده و در نیومکزیکو قرار دارد. به دلیل ترکیب عوامل مختلف- از قبیل نرخ بالای تبخیر در نواحی خشک، تنوع تولیدات کشاورزی در نیومکزیکو و گونه‌های گیاهان مهاجم- بخشی از ریو گراند پیش از رسیدن به همریزگاهش با رود «ریوکانکاس»، به شکل قابل‌توجهی خشک شده است. ریوکانکاس به‌طور کامل در مکزیک جریان دارد، از کوه‌های «چی هواهوا» و «دورانگو» سرچشمه می‌گیرد و با حرکت در صحرای چی هواهوا، تقریبا ١٤‌درصد از آب حوضه آبگیر ریوگراند را تأمین می‌کند. در سمت ایالات‌متحده یکی از شاخه‌های اصلی ریو گراند، یعنی رود «پکوس» پیش از پیوستن به رودخانه بزرگتری در جنوب در سراسر نیومکزیکو جریان می‌یابد.