بررسی شرایط ایران با هریک از شاخص های اصلی اقتصادی در حوزه های تجاری، تولیدی و جریان های سرمایه، نشانگر درون گرایی مزمن در طول تاریخ روابط اقتصادی کشور است. این یکی از واقعیات مشاهده شده (Stylized Fact) در گزارش تحقیقی است که از سوی علیرضا ساعدی، معاون سرمایه گذاری خارجی صندوق توسعه ملی در یکی از پانل های تخصصی کنفرانس اقتصاد ایران ارائه شد.
به گزارش دنیای اقتصاد، از دیدگاه این پژوهشگر، سیاست های ابلاغی اقتصاد مقاومتی، حاوی مصادیق متعددی در خصوص لزوم دستیابی به رشد درونزای برون گرا است؛ اما در داخل، مراجع تصمیم گیری در این باره هنوز به تعریف، تفاهم و نقشه راه مشترکی نرسیده اند و در یک کلام اجماع لازم حول آن وجود ندارد. مقایسه زمانی شاخص های مربوطه از جمله شاخص رایج تحت عنوان KOF نشان می دهد، ایران در کلوب اقتصادهای برون گرا قرار نگرفته است؛ این در شرایطی است که فرصت های جهانی نیز درحال جابه جایی از قطب های قبلی اقتصادی به سمت مناسبات جدید است و کشور همان گونه که از فرصت ها و ظرفیت های برون گرایی در دهه ۹۰ و ۲۰۰۰ میلادی کمترین بهره مندی را حاصل کرد، کماکان نیز به نظر نمی رسد راهبرد کلانی در این خصوص تبیین شده باشد. مرور نقشه رشد اقتصادی در جهان طی چهار دهه گذشته نشان می دهد به واسطه برون گرایی بیشتر، دستیابی به رشدهای اقتصادی مستمر بالای چهار درصد نیز فراگیر می شود.
